Lidzbark Warmiński to kolejne miasteczko na mojej drodze w cyklu miasto i kwiaty. To przepiękne, 16-tysięczne miasteczko ma bogatą historię i wiele ciekawych zabytków. Nie wiem czy wiecie, ale to właśnie Lidzbark Warmiński od 1350 roku do końca XIX wieku był stolicą Warmii i jej największym miastem.
Miejscowość przez długi czas była pod panowaniem biskupów warmińskich, a z tych czasów pozostał majestatyczny zamek biskupów warmińskich, który koniecznie musicie odwiedzić.
W samym miasteczku znajdziecie wiele miejsc do spacerowania (pięknie zagospodarowany park nad Łyną) a że turystów tu dużo, znajdziecie sporo kawiarni i restauracji.
Ale wracając do tematu. W skwerku, w samym centrum miasta znalazłam duży skwer obsadzony przeróżnymi roślinami. Najbardziej rzuciły mi się w oczy Budleje Dawida.
Budleja Davida (Buddleja davidii) to dorastający nawet do kilku metrów krzew pochodzący z Chin i Japonii. Sprowadzony do Europy, stał się popularną rośliną ozdobną, choć na kwietnikach uprawiana jest głównie odmiana karłowata która osiąga do 1 metra wysokości. Na długich pędach wyrastają długie, liczące nawet 50 cm kwiatostany w kształcie wiechy (co dobrze widać na zdjęciu).
Pojedyncze kwiaty są drobne i mogą mieć barwę od białej poprzez różową i fioletową do chyba najładniejszej purpurowej. Uroku dodaje im pomarańczowe oczko w środku. Zaletą budlei jest okres kwitnienia. Kwiaty pojawiają się w sierpniu a krzew kwitnie aż do października, czyli wtedy, gdy inne kwiaty dawno już poopadały.
Kwiaty budlei bardzo ładnie pachną co przyciąga motyle. Stąd w wielu językach roślina ta nazywana jest motylim krzewem.
Wymagania i uprawa
Budleja lubi żyzną, gliniasto-piaszczystą glebę o odczynie obojętnym. Nie zaleca się więc podsypywać torfu, chyba że mamy wybitnie zasadową glebę.
Kiedy panują upały i jest sucho roślinę trzeba obficie podlewać. Dodatkowo kilka razy w okresie wegetacji budleję nawozimy, bo to roślina o dużych wymaganiach pokarmowych. Staramy się używać nawozu dla roślin kwitnących.
Cięcie
Przycinanie pędów sprawia, że budleja lepiej kwitnienie, a i sama roślina bardzo dobrze na to reaguje. Systematycznie powinniśmy również usuwać suche, opadające liście, pędy i zasuszone kwiaty.
Zimowanie
Niestety, tu mamy największy problem, bo krzew jest mało odporny na mrozy. Młode okazy na zimę okrywamy kopczykiem z kory, trocin lub liści. Na szczęście zimy w Polsce są coraz cieplejsze i nie słyszy się o masowym wymrażaniu budlei.
I na koniec. Budleja Dawida posadzona np. na działce sprawi, że do Waszego kawałka zieleni ciągnąć będą całe pielgrzymki kolorowych motyli. I będzie jak w raju.
Słowa uznania dla włodarzy Lidzbarka Warmińskiego, bo jest tam dużo zieleni i pięknych kwiatów.
Pamiętajcie – mniej betonu, więcej roślin.
Źródło: Wikipedia, Zielony Ogródek. Zdjęcia własne.
Komentarze
Prześlij komentarz