Różeniec górski

W biuletynie informacyjnym dla rolników ukazał się bardzo ciekawy artykuł o uprawie Różeńca górskiego. Przez chwilę zdziwiłam się że roślina jest porównywana do korzenia żeń-szeń. I w tym momencie zaświtało mi, że rzeczywiście, widziałam w aptece preparaty sporządzone właśnie na bazie różeńca. 

A skoro mamy taki "polski" żeń-szeń, to warto wiedzieć jak go uprawiać. Oto kilka informacji zaczerpniętych z artykułu.

Różeniec górski (Rhodiola rosea L.) to wieloletnia roślina zielna należąca do rodziny gruboszowatych (Crassula-ceae). W naturze występuje również w Polsce, rośnie na terenie parków narodowych w Tatrach i na Babiej Górze oraz na pojedynczych stanowiskach w Karkonoszach i Bieszczadach. 

Z powodzeniem można uprawiać go w ogródku, jednak trzeba uzbroić się w cierpliwość, bo stosować go jako surowiec lekarski można dopiero w trzecim roku od posadzenia.

Różeniec lubi gleby zasobne i wilgotne, lecz jak na grubosza przystało, dobrze przepuszczające wodę. Jest bardzo odporny na choroby, mało wymagający w uprawie, wytrzymały na mróz i suszę. 

Tak jak wspomniałam, ekstrakt z kłączy z korzeniami różeńca wykazują właściwości podobne do żeń-szenia: wspomagają utrzymanie homeostazy organizmu, działają stymulująco, podnosi wydolność fizyczną i umysłową.

Wdzięczne będzie również nasze serce, bo różeniec reguluje ciśnienie krwi i wpływa korzystnie na mięsień sercowy.

Ponadto chroni wątrobę przed toksynami, działa przeciwutleniająco, wzmacnia organizm a nawet działa przeciw nowotworowo.