W Ogrodzie Botanicznym w Lublinie zakwitła agawa, kwiat na 2,5 metra wysokości!

Z dumą informujemy, że w naszej szklarni kwitnie agawa!

A dlaczego jest to takie niezwykłe? Otóż agawy są roślinami monokarpicznymi, czyli zakwitają tylko raz w życiu.

👉 Agawa (Agave) rodzaj roślin należących do rodziny agawowatych (Agavaceae). Nazwa wywodzi się z języka greckiego i związana jest z mitologiczną królową noszącą imię Agave (gr. Agauē).

Najczęściej spotykana w naszych domach jest agawa amerykańska (Agave americana), nazywana rośliną stulecia, poprzez błędne twierdzenie, że zakwita raz na 100 lat. Często agawy, ze względu na swoje podobieństwo do liści aloesu, bywają z nim mylone. Innymi popularnymi gatunkami są agawa sizalowa (Agave sisalana), czy agawa królowej Wiktorii (Agave victoriae-reginae).

👉 Spośród wszystkich agaw największe rozmiary osiąga agawa amerykańska. Rozeta liści może składać się nawet 30-80 sztuk, wielkość pojedynczego liścia osiąga 1-2 m długości i 12-30 cm szerokości oraz 8 cm grubości. Każdy mięsisty liść na brzegach posiada drobne, ciemnobrązowe kolce. Celem zabezpieczenia przed utratą wody, liście pokryte są woskowym nalotem, który nadaje roślinie niebieskawy odcień. Pęd kwiatostanowy w czasie kwitnienia rośliny może osiągać 8 – 10 m.

👉 Większość gatunków agaw zakwita po 5-15 latach, rekordziści dopiero po 100.

👉 Właściwości agaw są również bardzo szerokie. Już Indianie amerykańscy za pomocą ich soku gasili pragnienie i leczyli dolegliwości trawienne, z nasion sporządzano rodzaj mąki, kwiatostany natomiast wykorzystywano do budowy dachów.

Agawa sizalowa (Agave sisalana) jest źródłem włókien wykorzystywanych w tkactwie oraz przy wykonywaniu sznurków. W wyniku fermentacji soku otrzymuje się wysokoprocentowe trunki, np. agawa niebieska (Agave tequilana) – meksykańska wódka – tequila, której przemysłowa produkcja sięga XVII w.

Z agaw otrzymuje się również syrop, bogaty w witaminy (A, E, B1, B2, B6, K), minerały (potas, cynk, wapń) oraz błonnik, który wykorzystuje się w charakterze naturalnego słodzika, zdrowszego niż cukier ze względu na niski indeks glikemiczny. Wodne wyciągi z liści mogą być stosowane w stanach zapalnych skóry.

Fotografia i informacje: Ogród Botaniczny Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie

Komentarze

Tu najchętniej zaglądacie

Magiczny sposób na nowe liście u zamiokulkasa

Jak to często dzieje się w necie, co i rusz pojawiają się przeróżne cudowne sposoby i rady na wszystko. Ale tym razem, ten magiczny sposób na zamiokulkasa jest sprawdzony i mogę go z czystym sumieniem polecić. Środkiem, który korzystnie wpłynie na wygląd i wzrost liści to zwykła żelatyna spożywcza , która może służyć jako odżywka. Wystarczy do szklanki ciepłej wody dodać łyżeczkę żelatyny. Całość trzeba dokładnie wymieszać i ostudzić. Roztwór rozcieńczamy trzema szklankami letniej wody i podlewamy zamiokulkasa raz w miesiącu.

Jakiej doniczki nie lubi grudnik?

Trwa sezon na grudniki, bardzo ładne i obficie kwitnące kaktusy. Mimo, że są łatwe w uprawie, czasami zamierają. Bywa że przyczyną jest nieodpowiednia doniczka. W wielu przypadkach, zdezorientowani dużą ilością pędów dajemy dla rośliny zbyt dużą doniczkę . A to błąd, bowiem grudniki mają słabo r ozbudowany system korzeniowy. W takiej sytuacji korzenie będą miały zbyt dużo przestrzeni, co z kolei może spowodować zastój wody w doniczce i przyczynić się do gnicia rośliny. Ja swojego kaktusa od lat uprawiam w tej samej, niewielkiej doniczce od czasu do czasu wymieniając wierzchnią warstwę ziemi,

Choroby roślin. Co trzeba robić, gdy liście żółkną i opadają?

Liście żółkną lub opadają! Wbrew pozorom to nie szkodniki są najczęstszą przyczyną opadania czy żółknięcia liści! Często, są to zupełnie prozaiczne przyczyny, które można łatwo i szybko wyeliminować. Weźmy pod lupę tak popularny w naszych domach f ikus beniamina . Kwiatek ten nie lubi przestawiania! Kiedy kupimy go w kwiaciarni i przyniesiemy do domu, nie ma siły, musi stracić trochę liści. Ale nie martwmy się, kiedy już się zadomowi wypuści całą masę nowych! Jak już jesteśmy przy fikusie, to trzeba przypomnieć, że nie lubi on stać w pobliżu kaloryfera. Wtedy liście mogą opadać. Roślinka nie lubi również przeciągów. Kiedyś mój syn "załatwił" małego fikusa który stał w kuchni na parapecie. Przez dwa tygodnie robił mu wietrzenie i kwiatek zgubił prawie wszystkie liście. Opadają, lub żółkną liście od dołu. Kiedy zaobserwujemy, że w naszym kwiatku doniczkowym ż ółkną i opadające dolne liście, może to oznaczać, że roślinie brakuje składników pokarmowych. Ratuje si

"Domowa" odżywka dla anturium która czyni cuda!

Jeżeli Twoje anturium nie kwitnie, może nadszedł czas na wypróbowanie domowej odżywki z chleba. Bardzo łatwo zrobić ja samemu, a produkty do jej wykonania znajdziecie w kuchni. Składniki: litr przegotowanej, l etniej wody, dwie łyżeczki cukru, 3-4 kromki czerstwego chleba, trzy łyżki mleka. Wykonanie: Do dużego, zakręcanego słoika wsypujemy pokruszone kromki chleba. Zalewamy to 330 ml wody i dodajemy cukier. Słoik trzeba zakręcić i potrząsać, aż cukier się rozpuści. Całość o dstawiamy na 3 godziny. Po tym czasie do roztworu wlewamy pozostałą ilość wody i mleko. Dokładnie mieszamy. Taką o dżywkę stawiamy na 24 godziny ciemnym, chłodnym miejscu. Gotowa odżywka to wspaniały nawóz. Podlewamy nią nasze anturium raz na 3 tygodnie. Już po pierwszym użyciu pojawią się pąki kwiatowe i nowe, dorodne liście.

Turek, piękny i pożyteczny kwiat

Nie ma chyba bardziej odpowiedniego kwiatka na klomby i rabatki niż popularna a ksamitka. Aksamitka nazywana również "Turkiem" nie tylko że jest piękna, łatwa w uprawie ale ma wiele innych właściwości. Często sadzi się ją na działkach, obok roślin uprawnych bo jej specyficzny zapach odstrasza szkodniki (wełnowce, mszyce, mrówki i inne szkodliwe w uprawie owady). Tego "aromatu" nie lubią też krety i gryzonie uszkadzające rośliny. Ciekawostką jest fakt, że aksamitka jest naturalnym wrogiem nicieni. Wabi je do siebie, a gdy przyczepią się do jej korzeni, to giną z głodu. I na koniec coś dla miłośników kwiatów na talerzu. Aksamitka to roślina jadalna, polecana do sałatek, a także do ozdabiania potraw.

Rozmnażanie sansewierii z sadzonek liściowych. Jak to wygląda po roku?

Na początku marca postanowiliśmy poprzesadzać nasze sadzonki liściowe Sansewierii na miejsce docelowe. Pod koniec grudnia ukorzenione fragmenty liści wypuściły dwa nowe odrosty (napisaliśmy o tym tutaj ) a kolejne dwa odrosty pojawiły się w połowie lutego. Te dwa nowe "maluchy" widać na zdjęciu powyżej. Małe podsumowanie rocznego eksperymentu z rozmnażaniem sansewierii : na 7 sadzonek liściowych - ukorzeniły się wszystkie! w ciągu roku sześć z nich wypuściło nowe odrosty. Są one różnej wielkości bo pojawiały się w innym czasie. Widać to dobrze na zdjęciu poniżej. Przesadzanie marcowe mieliśmy zaplanowane i mimo że dwa najmłodsze pędy były malutkie co widać na zdjęciu: ... nie czekaliśmy dłużej. Dodatkowo na kilka części została rozdzielona roślina mateczna. Po wyjęciu sansewierii z mnożarki, podzieliliśmy je na grupy po 2-3 i przesadziliśmy do nowych doniczek (wybraliśmy ceramiczne, niezbyt głębokie i raczej pękate). Teraz wygląda to tak:

Smolinos, wiecie co to za kwiat?

W ogródku mojej babci rosły lilie, które były przez nią nazywane " Smolinosy ". Babcia ostrzegała: "uważaj, one nie tylko pobrudzą ci twarzyczkę, ale i są trujące". Miała rację. Trujące są nie tylko części rośliny ale i pyłek kwiatowy!

Kochajmy kwiaty!

Szukaj na tym blogu